Μιλώντας για ταξίδι, θυμήθηκα το παρακάτω απόσπασμα από την αφήγηση του Οδυσσέα, στο συντριπτικό ναυάγιο της Θριακίας:
Όλη τη νύχτα με παρέσυρε το κύμα, κι όταν επήρε ο Ήλιος ν' ανατέλλει, βρέθηκα πάλι στον σκόπελο της Σκύλλας• στον σκόπελο της Χάρυβδης. Πάνω στην ώρα που το τέρας αναρροφούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας• οπότε εγώ, πρώτα μετέωρος, μετά κρεμάστηκα σε μια αγριοσυκιά, όπου και πιάστηκα γερά, σαν νυχτερίδα• αλλά δεν είχα πού να στηριχτούν τα πόδια μου, μήτε μπορούσα ν' ανεβώ ψηλότερα για να καθήσω• ήταν μακριά οι ρίζες της και τα κλαδιά απλησίαστα, μεγάλα κι απλωμένα, ρίχνοντας βαριά σκιά στη Χάρυβδη Δεν έμενε άλλο, παρά να περιμένω κρεμασμένος, ώσπου ξανά Καράβι και καρίνα να ξεράσει, κάτι που τόσο επιθυμούσα, όμως εκείνο αργούσε (Μαρωνίτης, 2006)
Καλό ταξίδι. Και για μπούσουλα σας αφιερώνω το παρακάτω απόσπασμα από την αφήγηση του Οδυσσέα, στο συντριπτικλό ναυάγιο της Θρινακίας:
"Όλη τη νύχτα με παρέσυρε το κύμα, κι όταν επήρε ο Ήλιος ν' ανατέλλει, βρέθηκα πάλι στον σκόπελο της Σκύλλας• στον σκόπελο της Χάρυβδης. Πάνω στην ώρα που το τέρας αναρροφούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας• οπότε εγώ, πρώτα μετέωρος, μετά κρεμάστηκα σε μια αγριοσυκιά, όπου και πιάστηκα γερά, σαν νυχτερίδα• αλλά δεν είχα πού να στηριχτούν τα πόδια μου, μήτε μπορούσα ν' ανεβώ ψηλότερα για να καθήσω• ήταν μακριά οι ρίζες της και τα κλαδιά απλησίαστα, μεγάλα κι απλωμένα, ρίχνοντας βαριά σκιά στη Χάρυβδη Δεν έμενε άλλο, παρά να περιμένω κρεμασμένος, ώσπου ξανά Καράβι και καρίνα να ξεράσει, κάτι που τόσο επιθυμούσα, όμως εκείνο αργούσε" μεταφρ. Μαρωνίτης, 2006)
Μιλώντας για ταξίδι, θυμήθηκα το παρακάτω απόσπασμα από την αφήγηση του Οδυσσέα, στο συντριπτικό ναυάγιο της Θριακίας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλη τη νύχτα με παρέσυρε το κύμα, κι όταν επήρε ο Ήλιος ν' ανατέλλει,
βρέθηκα πάλι στον σκόπελο της Σκύλλας• στον σκόπελο της Χάρυβδης.
Πάνω στην ώρα που το τέρας αναρροφούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας•
οπότε εγώ, πρώτα μετέωρος, μετά κρεμάστηκα σε μια αγριοσυκιά, όπου
και πιάστηκα γερά, σαν νυχτερίδα• αλλά δεν είχα πού
να στηριχτούν τα πόδια μου, μήτε μπορούσα ν' ανεβώ ψηλότερα
για να καθήσω• ήταν μακριά οι ρίζες της και τα κλαδιά
απλησίαστα, μεγάλα κι απλωμένα, ρίχνοντας
βαριά σκιά στη Χάρυβδη
Δεν έμενε άλλο, παρά να περιμένω κρεμασμένος, ώσπου ξανά
Καράβι και καρίνα να ξεράσει, κάτι που τόσο επιθυμούσα,
όμως εκείνο αργούσε
(Μαρωνίτης, 2006)
Καλοτάξιδο
Καλό ταξίδι. Και για μπούσουλα σας αφιερώνω το παρακάτω απόσπασμα από την αφήγηση του Οδυσσέα, στο συντριπτικλό ναυάγιο της Θρινακίας:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όλη τη νύχτα με παρέσυρε το κύμα, κι όταν επήρε ο Ήλιος ν' ανατέλλει,
βρέθηκα πάλι στον σκόπελο της Σκύλλας• στον σκόπελο της Χάρυβδης.
Πάνω στην ώρα που το τέρας αναρροφούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας•
οπότε εγώ, πρώτα μετέωρος, μετά κρεμάστηκα σε μια αγριοσυκιά, όπου
και πιάστηκα γερά, σαν νυχτερίδα• αλλά δεν είχα πού
να στηριχτούν τα πόδια μου, μήτε μπορούσα ν' ανεβώ ψηλότερα
για να καθήσω• ήταν μακριά οι ρίζες της και τα κλαδιά
απλησίαστα, μεγάλα κι απλωμένα, ρίχνοντας
βαριά σκιά στη Χάρυβδη
Δεν έμενε άλλο, παρά να περιμένω κρεμασμένος, ώσπου ξανά
Καράβι και καρίνα να ξεράσει, κάτι που τόσο επιθυμούσα,
όμως εκείνο αργούσε"
μεταφρ. Μαρωνίτης, 2006)