Μια επιστολή που ήρθε στο μειλ μας, μας έκανε να σκεφτούμε πολλά πράγματα για το εργασιακό μέλλον μας και όχι μόνο...
Στο συνοδευτικό κείμενο ο συνάδελφος γράφει:
"...είμαι έτοιμος για τα πάντα έτσι και το πάρουμε απόφαση... Μόνο και μόνο για το γαμώτο της υπόθεσης και για να μπορώ να αντικρίζω τον εαυτό μου στο καθρέπτη κάθε μέρα που θα ξυπνάω και να μπορώ να κοιτάζω στα μάτια το γιό μου, που δε θα ντρέπεται για τον πατέρα του, ότι έκατσε με σταυρωμένα χέρια όταν του έπαιρναν το ψωμί από το στόμα!"
Μπορεί να συμφωνείτε ή να διαφωνείτε με πολλά από όσα θα διαβάσετε. Ό,τι άποψη κι αν έχει κανείς μας, νομίζω πως ο διάλογος ποτέ δεν έβλαψε κανέναν...
Για τους "καλοθελητές" επισημαίνουμε ότι το κείμενο απηχεί καθαρά προσωπικές απόψεις του συγκεκριμένου στελέχους των ΚΕΕ, του οποίου τα στοιχεία έχουμε στη διάθεσή μας...
Δεν είναι κείμενο του Συλλόγου μας και οι χαρακτηρισμοί που δίνονται σε πρώην και νυν διοικήσεις εκφράζουν το συγκεκριμένο στέλεχος των ΚΕΕ
Η επιστολή:
"...Πώς πάει παιδιά;
Τα τμήματα καλά;
Οι στόχοι; Είμαστε μέσα σε όλους;
Ετοιμαστείτε να πάρουμε όλοι μαζί το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στις 30/6 και ειδικότερα οι ΔΕ και οι ΤΕ που τώρα ξαφνικά θυμήθηκαν οι "κύριοι" του ΙΔΕΚΕ ότι δε τους κάνουμε πλέον και θέλοντας να αναβαθμίσουν το φορέα, θα προσλαμβάνουν μόνο ΠΕ από εδώ και στο εξής. Πώς είναι δυνατόν, επί επτά χρόνια και βάλε, να την έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους οι ΔΕ και οι ΤΕ και τώρα έτσι απλά δε κάνουν; Έτσι απλά ξύπνησαν μια ωραία πρωία οι του ΙΔΕΚΕ και αποφάσισαν ότι δε ταιριάζουν οι ποταποί ΔΕ και ΤΕ, στην αναβάθμιση που θέλουν να κάνουν; Αλλά τέτοια πρόβατα που είμαστε, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες που καθημερινά τους κλέβουν οι κλέφτες το ψωμί και δε μιλάνε, καλά μας κάνουν!
Επί δύο σχεδόν χρόνια δουλεύαμε και βγάζαμε τμήματα ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ (ή μήπως το ξεχάσατε ΚΑΙ αυτό;) και δε μιλούσε κανείς μας. Τώρα μας πετάνε στο δρόμο και εμείς εκεί, να σκύβουμε το κεφάλι και να δουλεύουμε στα μουγκά. Μην αντισταθούμε και μας μαλώσει κανείς από τους "από πάνω". Μη μιλήσουμε και θεωρηθεί ασέβεια στους ανώτερους μας. Μη το ένα, μη το άλλο, να ‘τα τώρα τα αποτελέσματα της καλοσύνης μας. Μέχρι και από νομικούς παίρναμε συμβουλές να μην αντισταθούμε, που με στόμφο μας έλεγαν ότι μπορεί να τη «πατήσουμε», έτσι και αντιδράσουμε. Όλοι οι συμβασιούχοι έβγαιναν στο δρόμο, έκαναν απεργίες, στάσεις εργασίας, αποχές, ασφαλιστικά μέτρα, αλλά εμείς τα καλά παιδιά που δε πάνε κόντρα στον εργοδότη τους, που δε δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, καθόμασταν στα γραφειάκια μας και περιμέναμε, ποιος ξέρει τι;
Να μας λυπηθούν τελευταία στιγμή και αλλάξουν γνώμη τα κομματόσκυλα της διοίκησης του ΙΔΕΚΕ; Αυτοί που βλέπουν τις θέσεις μας, σαν ευκαιρία για να χώσουν δικά τους άτομα σε δουλειά, εν μέσω κρίσης, θα ανανεώσουν τις συμβάσεις στα γαλάζια παιδιά (όπως μας έχουν κατά καιρούς ονομάσει διάφοροι, λες και ξέρουν τι ρίχνει ο καθένας μας στη κάλπη);
Ή μήπως περιμέναμε μπας και γίνουν εκλογές και αλλάξει η κυβέρνηση; Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που επί 5,5 χρόνια μας κορόιδευε συστηματικά με το θέμα του θεσμού των ΚΕΕ; Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που μας άφησε απλήρωτους τόσους μήνες; Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που μας έκανε τριετή σύμβαση, χωρίς να έχει πάρει έγκριση από το ΕΣΠΑ και ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να μας πετάξουν στο δρόμο χωρίς να έχουμε δικαίωμα να διεκδικήσουμε ούτε τα δεδουλευμένα μας; Από αυτή τη κυβέρνηση θα περιμένουμε μπας και μας σώσει;
Επειδή η ιστορία στα ΚΕΕ έχει δείξει ότι πρόβατα ήμασταν, πρόβατα θα παραμείνουμε, ΤΙΠΟΤΑ δε πρόκειται να κάνουμε. Θα αποδεχτούμε τη μοίρα μας και θα πάμε σπίτια μας την πρώτη του Ιούλη, σαν καλά παιδιά που είμαστε, όπως είπαμε.
Σκεφτείτε όμως για μια φορά ακόμα, τι τραβήξαμε πριν 5,6,7 χρόνια, όταν προσληφθήκαμε στα ΚΕΕ και χωρίς να ξέρουμε κολύμπι μας πέταξαν στον ωκεανό να κολυμπήσουμε. Ψάξτε να βρείτε κτίριο να στεγαστείτε μας έλεγαν. Ψάξτε να βρείτε γραφεία και καρέκλες για να στήσετε το ΚΕΕ μας έλεγαν. Ψάξτε να βρείτε υπολογιστές να συνδεθείτε και να δουλέψετε μας έλεγαν. Πώς να τα κάνουμε όλα αυτά όμως, δε το μας το έλεγαν. Χωρίς χρήματα, με μόνο εφόδιο τις γνωριμίες του καθενός μας, την καλή θέληση των φορέων του τόπου μας και το δικό μας τρέξιμο, στήθηκαν τα ΚΕΕ ανά νομό της χώρας.
Προσωπικά δε θα το ξεχάσω ποτέ το καλοκαίρι του ’05 και το τρέξιμο που είχαμε ρίξει για να στήσουμε το ΚΕΕ και χρόνο με το χρόνο να το κάνουμε καλύτερο, εξυπηρετώντας χιλιάδες άτομα! Και αυτό είναι που δε μπορώ να χωνέψω. Ότι όλοι μας στήσαμε από το ΜΗΔΕΝ μια υπηρεσία (γιατί περί υπηρεσίας πρόκειται στην ουσία) και τώρα μας διώχνουν, για να έρθουν κάποιοι άλλοι να στρογγυλοκαθίσουν στις θέσεις μας, που με τόσο κόπο κερδίσαμε!
Με αγωνιστικούς (λέμε και καμιά μαλακία) χαιρετισμούς σε όλους τους συναδέλφους! ...
(Ένας από τα καλά παιδιά των ΚΕΕ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου