Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Αληθινό θράσος!

Αφού πέταξαν δεκάδες εργαζόμενους στο δρόμο αρνούμενοι οποιαδήποτε ανανέωση σύμβασης, τώρα ανακάλυψαν ότι έχουν ..."κενά". Ετοιμάζονται λοιπόν να ζητήσουν από τους συμβασιούχους του ΙΔΕΚΕ (που σύντομα και γι' αυτούς η ανεργία μοιάζει η μόνη προοπτική) να καλύψουν τα "κενά"...
Θα προτείναμε όσοι κυοφορούν τέτοιες σκέψεις να τις υλοποιήσουν οι ίδιοι, διότι κανείς συμβασιούχος δεν πρόκειται να εργαστεί πέραν των όσων ορίζουν οι συμβατικές του υποχρεώσεις...

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Το τέλος των ΚΕΕ...


Από σήμερα τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων με τη σημαντική προσφορά δεν υπάρχουν πια! Δεκάδες εργαζόμενοι ήρθαν να προστεθούν στις ατελείωτες λίστες των ανέργων... Πρόκειται για προγράμματα που έφερναν εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια σε μια πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα μας. Που κάθε ευρώ είναι πολύτιμο!
Κι όμως, εντελώς αδίστακτα το υπουργείο Παιδείας και όλοι όσοι έχουν τις τύχες της Διά Βίου Μάθησης στα χέρια τους, διαλύουν με ήσυχη συνείδηση και χωρίς πρόγραμμα τις μόνες αξιόλογες δομές που λειτουργούσαν στη χώρα μας...
Χαρακτηριστικό της πλήρους ανοργανωσιάς είναι το "μπάχαλο" που έχει γίνει με τα κλειδιά των ΚΕΕ σε όλη την Ελλάδα... Η διοίκηση προσπαθεί να λύσει εκ των υστέρων το ζήτημα... Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν για κλάματα!
Οι κούφιες υποσχέσεις για το μέλλον μοιάζουν με κουρελόχαρτα. Τα γεγονότα είναι δυστυχώς "ξεροκέφαλα" και μιλάνε από μόνα τους...
Πέρα από όλα τα υπόλοιπα, οι άνθρωποι που για χρόνια υπηρέτησαν με συνέπεια και επιτυχία τη Διά Βίου Μάθηση, είναι οι συνάδελφοί μας. Οι φίλοι μας. Οι άνθρωποι του διπλανού γραφείου. Οι άνθρωποι που έκαναν τα πράγματα να δουλεύουν...
Πολλοί από αυτούς είναι μέλη του Συλλόγου μας, που από σήμερα είναι από κάθε άποψη φτωχότερος...
...Και όσοι ακόμη εργαζόμαστε, σε λίγους μήνες θα είμαστε στη θέση τους! Χωρίς κανείς να μετρήσει την προσφορά όλων μας...
Οι καρεκλοκένταυροι του υπουργείου, της Γενικής Γραμματείας και του ΙΔΕΚΕ προφανώς δεν έχουν μπει ποτέ σε καμία τάξη να δουν στην πράξη τι γίνεται, δεν έχουν ακούσει τη γιαγιά που έμαθε υπολογιστές για να επικοινωνεί με το εγγονάκι της στη Γερμανία, δεν είδαν τη συγκίνηση του μετανάστη που κρατάει στα χέρια το πολύτιμο πιστοποιητικό του, δεν άκουσαν το γονιό να λέει πως έμαθε να φέρεται καλύτερα στα παιδιά του μέσα στις σχολές γονέων...
Ήμουνα στη Χίο και επισκέφθηκα τα ΚΕΕ του νησιού. Παντού όπου κι αν βρέθηκα μου μιλούσαν όλοι για τη σημαντική δουλειά που έχει γίνει και έχει διπλή σημασία σε μαι ακριτική περιοχή...
Όλα στα σκουπίδια! Μπορούν λίγα μόρια (κι αν δοθούν) να μετρήσουν την πολύτιμη προσφορά ετών;
Ένα δείγμα του τι συμβαίνει σήμερα είναι το τμήμα που λειτουργεί στις φυλακές της Χίου και έρχεται σαν φυσική συνέχεια των όσων έχει κάνει προηγουμένως το ΚΕΕ της Χίου...

Πάντως δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα!

Κώστας Στοφόρος -Πρόεδρος του Συλλόγου Συμβασιούχων ΙΔΕΚΕ

Περισσότερα και πιο αναλυτικά προσεχώς...